Wataha Najskrytszych Marzeń cz.2

Śmierć Kemry'ego wstrząsnęła całą watahą. Adein z wściekłością udał się do alfy Watahy Najskrytszych Marzeń. Joena widząc go nastroszyła sierść.
- Jak śmiecie!?- warknął Adein. Gdyby nie biały wilk, który był mianowany betą, rzuciłby się do szyi Joeny.
- Czego chcesz?- warknęła samica. Adein zmroził ją wzrokiem.
- Wyjaśnień! Najpierw wypowiadacie nam wojnę, a potem zabijacie mojego wilka! On miał rodzinę do jasnej cholery!
- Słuchaj ty no! To nie moja wina, że twój Kemry nas szpiegował! DB nie zrobił tego na umyślnie. Wypadki się zdarzają. Wojnę natomiast rozpętaliście wym do cholery! To wasze wilki zaatakowały naszego generała!
- Ponieważ zostały sprowokowane!- warknął Adein. Joena warknęła na jego słowa.
- Jeśli przyszedłeś tu dla takiej błahostki, jak śmierć twojego kundla, to zakańczam spotkanie! Guree.- odparła. Biały basior przytaknął. Skierował kroki w kierunku Adein'a. Wilk zaczął się wycofywać. W pewnym momencie nie wytrzymał i rzucił się w kierunku Joeny, która była odwrócona tyłem. Wbił się jej w kark, lecz po chwili został on z niej ściągnięty. Guree z wielką siłą pociągnął nim. Adein wiedział, że teraz po tak ciężkiej stracie nie wygra uciekł więc. Czuł jednak satysfakcję. Joena jest ranna. Musi zebrać tylko wojsko i zaatakować watahę. Z chorą alfą wygrana jest gwarantowana. Adein wyruszył w drogę. Musi znaleźć nowych rekrutów.

Wataha Najskrytszych Marzeń cz. 1

Adein wędrował razem z całą swoją watahą. Wędrowali tak od dłuższego czasu. Adein wiedział że jeśli szybko nie znajdą czegoś co posłuży im za nocleg, to większość wilków padnie. Alfa nie mógł na to pozwolić. Idąc tak napotkał się na dosyć mroczne tereny.
- Adein! - usłyszał. Odwrócił się, by ujrzeć swoją córkę.
- Semes, coś się stało?- spytał ochrypłym głosem.
- Mamy kolejną ofiarę ojcze.- odparła. Adein westchnął ciężko. Nagle coś śmigło przed nim. Semes również to zauważyła. Błękitny ptak zatoczył koło i tym samym szlakiem skręcił, a jego ogniste oblicze znikło pomiędzy drzewami.
- Błękitny Fenix. - zauważył. Semes spojrzała na alfę.
- Co mamy robić?- spytała. Basior stanął, a za nim wszystkie wilki. Rozległy się szepty.
- Zostajemy tu.- odparł. Wilki rozejrzały się.
- Alfo. - odezwał się samiczy głos, a z tłumu wyszła wadera  o smoczym ogonie. Kea zatrzymała się tuż obok przywódcy, a Adein spojrzał na nią wyczekująco.
- Te tereny są przeklęte. Czuję z nich złą energię.
- Nie mamy wyjścia. Inaczej wilki zginą.
- Postaram się użycz czarów. Spróbuję przywrócić ziemię do ładu i błogosławieństwa. - oznajmiła. Adein przytaknął.
- Więc postanowione. To nasz nowy dom. - oznajmił. Wiki rozeszły się i zaczęły przygotowywać swoje nowe legowiska, domy i inne ważne miejsca.
- Gold rozejrzyj się razem z Kemry. Musimy oznaczyć jak największe terytorium. - oznajmił Adein. Wilki ruszyły, a on zasiadł na trawie i zaczął obserwować swoich poddanych. Po około godzinie Gold i Kemry wiercili. Nie byli jednak zadowoleni.
- Alfo mamy problem.
- Jakiż to? - spytał Adein zwracając się ku nim.
- Nie jesteśmy tutaj sami. Niedaleko znajduje się wataha. Zwie się Watahą Najstarszych Marzeń. - odparł Kemry.
- Co w związku z tym? - spytał alfa.
- Są oni dosyć mocno uzbrojeni. Mogą stwarzać dla na zagrożenie.
- Wyślijcie strażników. Niech pilnują naszych nowych terenów. Nie damy się tak łatwo.
- Alfo? - spytała Diana, podchodząc do rozmawiających wilków.
- Tak?
- Mogę iść i porozmawiać z nimi.
- Sama? Nie ma takiej możliwości. Nie będę ryzykować.
- A jeśli pójdzie ze mną Mewo? - spytał.
- Niech będzie, ale w razie czego wracajcie tutaj jak najszybciej. - oznajmił Adein. Gdy wadera odeszła basior czuł, że coś pójdzie nie tak. Po dłuższej chwili nadbiegła Diana.
- Alfo! Mewo jest ranny!- oznajmiła wadera. Adein pobiegł razem z nią do jaskini medycznej, gdzie rannym opiekowały się już medyczki.
- Jak to się stało?
- Basior imieniem Shi go zaatakował.
- Więc chcą nas atakować ? Chcą więc wojny. Niechaj będzie.